Joga jako system filozoficzny

Joga nie jest religią, ale jest systemem filozofii indyjskiej; zbiorem zasad postępowania, które nie stoją w sprzeczności z wiarą.

Główny teoretyk systemu –Patanjali– wylicza osiem stopni jogi.

I Yama, czyli zasady moralne

• ahimsa ( niekrzywdzenie). Jogin nie krzywdzi innych i siebie. Wierzy, że każde stworzeniem takie samo prawo do życia jak on.
• satya ( umiłowanie prawdy). To najwyższa zasada postępowania, która sprowadza się m.in. do życia w prawdzie i mówienia prawdy.
• asteya (niekradzenie). Nie chodzi tu tylko o nieprzywłaszczanie cudzych rzeczy, lecz także wyzbycia zazdrości i pożadania cudzych dóbr.
• brahmacarya (wstrzemięźliwość). Jest niczym innym jak umiarkowanie we wszystkich sferach życia.
• aparigraha (niegromadzenie). Bardzo trudna zasada we współczesnym konsumpcyjnym świecie. Chodzi w niej o odrzucenie wszystkiego, co nie jest nam naprawdę potrzebne.

II Niyama, czyli zasady postępowania

• śauca (czystość). Nie ogranicza się tylko do przestrzegania zasad higieny, lecz również do czystości myśli i emocji. Polega na wyzbyciu się takich uczuć jak np. nienawiść, żądza, chciwość, pycha i innych, które niszcza nas wewnętrznie.
• santosa (zadowolenie). Polega na rozwijaniu w sobie tego uczucia i nauce doceniania i radości z tego, co człowiek otrzymał od losu, innych ludzi.
• tapas (samodyscyplina). W każdą czynność należy wkładać gorliwy wysiłek, a największy we własny rozwój, pracę nad sobą.
• svadhyaya (samokształcenie). Jogin nigdy nie ustaje w rozwoju, poszerza swoją wiedzę
• Iśvara-pranidhana ( skupienie na duchowej stronie życia). Wiara w to, że prócz materialnej i poznawalnej strony świata, jest jakaś głębsza mądrość, logika.

III Asana, czyli postawa ciała. Na tym stopniu skupia się cały zachodni świat i do tego głownie sprowadza się praktyka jogi. Asany dają nam stabilność, lekkość, wzmacniają nasze ciało i uspokajają wnętrze.

IV Pranayama, czyli regulacja oddechu. Jogin nie liczy czasu dniami, miesiącami i latami, lecz liczbą jego oddechów. Odech to życie, życie to oddech. Odpowiednia praca z oddechem pomaga odnaleźć spokój, pozbyć się napięć, wzmacnia układ oddechowy, uspokaja układ nerwowy.

V Pratyahara, czyli panowanie nad zmysłami. Często stajemy się niewolnikami zmysłów, które nas mamią i nie zawsze kierują w dobrą stronę. Chodzi o to, by nie stać się niewolnikiem zmysłów i właściwie oceniać każdą sytuację.

VI Dharana, czyli koncentracja. Jest niczym innym jak opanowaniem umysłu.

VII Dhyana, czyli medytacja.  Koncentracja prowadzi do stanu medytacji, kiedy to człowiek uwalnia się od wszelkich uciążliwości ciała i umysłu.

VIII Amandi, czyli odprężenie i olśnienie. To ostatni stopień i nagroda za wytrwałą pracę nad sobą. Stan niczym niezakłóconego szczęścia.

Wszystkich zainteresowanych filozofią odsyłamy do „Joga-sutr” Patanjalego i jego 195 aforyzmów.